کوکائین نوعی ماده مخدر است که از برگ های گیاه کوکا که در مناطق کوهستانی کشورهای جنوب آمریکا مانند بولیوی، کلمبیا و پرو رشد می کند ساخته می شود. استحصال کوکائین از برگ گیاه کوکا برای اولین بار در سال ١٨٥٥ صورت گرفت و پس از آن در سال ١٨٧٠ استفاده از این ماده به عنوان یک ماده محرک بدن و تقویت کننده برای درمان اکثر بیماری ها رواج یافت. همچنین در آن زمان اکثر پزشکان دکترها از کوکائین به عنوان یک داروی بیهوشی برای جراحی های موضوعی چشم و دندان استفاده می کردند و یا برای تسکین دادن درد بعد از زخم های شدید از آن استفاده می کردند.
رایج ترین شکل کوکائین در کشورهای اروپایی و آمریکا به صورت یک پودر کریستالی سفید رنگ است. بیشتر مصرف کنندگان، کوکائین را با استفاده از یک قطعه کاغذ یا اسکناس لوله شده، و یا با استفاده از یک نی به داخل بینی خود می کشند. گاهی نیز آن را در آب حل کرده و محلول را مستقیما به داخل جریان خون تزریق می کنند.
کراک نیز نوعی از کوکائین است که به شکل تکه های کوچک کلوخ مانند بوده و قابل کشیدن است. معمولا کراک را با استفاده از پیپ، لوله های شیشه ای، بطری های پلاستیکی و یا فویل و زرورق حرارت داده و دود می کنند؛ در مواقعی نیز آن را در آب حل کرده و به صورت وریدی تزریق می کنند. این ماده مخدر بسیار خطرناک هنگامی که حرارت داده می شود، صدایی مانند شکستن و یا خورد شدن از خود ساطع می کند و نام آن را نیز به همین دلیل کراک نامیده اند.
کوکائین و کراک مواد مخدری بسیار قوی هستند که طول مدت تاثیر گذاری آنها نسبتا پایین است. از میان همه انواع مواد مخدر، مصرف کراک مانند هروئین، چندان گسترده نیست و تنها ١.٠ % از معتادان بین ١٦ تا ٥٠ سال در کشورهای غربی از آن استفاده می کنند. همچنین کراک ماده مخدری است که از نظر نژادی بیشتر توسط جوانان سیاه پوست استفاده می شود. بر خلاف کوکائین، استفاده از کراک بیشتر در مناطف خاصی از شهرها و به علت محرومیت های اجتماعی و مالی رواج یافته است.
عوارض و تاثیرات
کوکائین و کراک مواد مخدر محرکی هستند که تاثیری بسیار قوی اما کوتاه مدت دارند. مصرف آنها باعث ایجاد احساس نشاط، قدرت و هوشیاری می شود. بسیاری از کسانی که اقدام به مصرف کراک یا کوکائین می کنند ادعا می کنند که پس از مصرف احساس اعتماد به نفس، قدرت جسمی، و قدرت تمرکز ذهنی بیشتری به دست می آورند.
اثرات جسمی مصرف این مواد عبارت است از: خشک شدن دهان، عرق کردن، افزایش ضربان قلب و فشار خون، و بی اشتهایی. در دوز های بالاتر افراد دچار اضطراب و دستپاچگی شدید می شوند. تاثیرات کشیدن کوکائین از راه بینی بلافاصله بعد از مصرف آغاز شده و در صورتی که مصرف تکرار نشود، تا حدود ٣٠ دقیقه ادامه پیدا می کند. اثرات کشیدن کراک بسیار زودتر از این آغاز شده و زودتر نیز از بین می رود. مصرف دوز بالای این مواد، یا تکرار مصرف همان دوز قبلی در طول یک ساعت، می تواند باعث بروز اضطراب شدید، بدبینی و توهم شود. با دفع شدن مواد از بدن، اثرات آن نیز به تدریج از بین می رود. مصرف کنندگان این مواد، در زمان مصرف احساس نئشگی و پرانرژی بودن کرده و بلافاصله بعد از ناپدید شدن این اثرات، دچار خستگی و افسردگی می شوند. مصرف دوز بسیار زیاد می تواند باعث بروز اختلالات تنفسی و یا ایست قلبی شود.
گاهی کوکائین با سایر مواد و ناخالصی ها ترکیب می شود تا صرفه اقتصادی بیشتری برای فروشندگان داشته باشد. در این شرایط تزریق کردن محلول آن می تواند بسیار خطرناک باشد. در مورد این موضوع که استفاده دائمی از کوکائین یا کراک نشانه های تلورانس (مقاوم شدن بدن) و خماری را نشان می دهد یا خیر بحث وجود دارد. با این حال، اگرچه مصرف کراک یا کوکائین خالص، اعتیاد آوری فیزیکی کمتری به نسبت موادی مانند هروئین دارد، اما اعتیاد روانی به آن می تواند به همان اندازه شدید و عذاب آور باشد. با مصرف طولانی مدت کوکایین یا کرک و توسعه یافتن بیماری اعتیاد، بدن فرد معتاد به شدت نسبت به مواد مقاوم شده و برای کارکرد عادی و روزمره خود به آن وابسته می شود. مانند سایر انواع اعتیاد، برای فرد معتاد به این دو ماده مخدر نیز بسیار دشوار و بعید به نظر می رسد که بتواند میزان مصرف خود را کنترل یا متوقف کرده و یا بتواند با اتکا به خواست و اراده خود، و بدون کمک گرفتن از سایرین اعتیاد خود را ترک کند.
برخلاف کوکائین، سرعت معتاد شدن افرادی که کرک مصرف می کنند بسیار زیاد است. کراک ماده مخدری است که مصرف کننده را شدیدا مشتاق و تشنه مصرف کرده و او را به مصرف بیشتر تحریک می کند که همین امر موجب رشد و گسترش سریع بیماری اعتیاد می شود.
مصرف کراک به صورت موقت باعث به وجود آمدن احساس قدرت و انرژی در فرد مصرف کننده می شود. بلافاصله پس از از بین رفتن اثر مواد، فرد دچار یک احساس متناقض شده و بسیار افسرده می شود. همین احساس متفاوت باعث می شود تا فرد مجددا اقدام به مصرف مواد کند. افرادی که کراک مصرف می کنند معمولا به تغذیه و خواب خود اهمیت چندانی نمی دهند و لذا به عوارضی چون افزایش ضربان قلب، اسپاسم های عضلانی، و یا تشنج دچار می شوند. مصرف کراک باعث به وجود آمدن احساس خصومت، بدگمانی، و عصبانیت، حتی در زمانی که فرد مواد مصرف نکرده است می شود.
صرفنظر از میزان و یا تکرر مصرف کوکائین یا کراک، این مواد می توانند ریسک حملات قلبی، سکته مغزی، تشنج، و نارسایی های تنفسی را افزایش دهند که ممکن است منجر به مرگ ناگهانی نیز بشود.
کشیدن کراک کوکائین، خطر بیشتری برای مصرف کننده به همراه خواهد داشت، چراکه معمولا آن را با سایر مواد ترکیب می کنند و این ناخالصی های موجود به هنگام سوختن می تواند دودهای سمی تولید کرده و خطرات زیادی برای فرد به همراه داشته باشد. از آنجا که دود کراک چندان قوی نیست، برای تدخین آن از پیپ یا سایر ابزارهای کوتاه استفاده می کنند. به همین دلیل لب های افرادی که دائما کراک می کشند، بر اثر تماس با لبه های داغ پیپ، ترک خورده و تاول می زند. همچنین علاوه بر عوارض مصرف کوکائین، افرادی که کراک مصرف می کنند به مشکلات تنفسی شدیدتری نیز مبتلا می شوند که از این جمله می توان به سرفه های شدید، تنفس کوتاه و سطحی، و آسیب ها یا خون ریزی های ریوی اشاره کرد.
مصرف طولانی مدت کوکائین و کراک به قلب، کبد، و کلیه ها آسیب وارد کرده و مصرف کننده را در معرض بیماری های عفونی بیشتری قرار می دهد. مصرف روزانه و دائمی این مواد باعث بروز اختلال در خواب و از بین رفتن اشتها شده و بدن فرد معتاد را به شدت ضعیف می کند. همچنین دود کردن و کشیدن کراک باعث بروز رفتارهای خشن و تهاجمی می شود. از آنجایی که کراک و کوکائین بر فرایندهای شیمیایی مغز تاثیر می گذارند، فرد معتاد برای اینکه بتواند عملکردی عادی داشته باشد دائما به مصرف مواد احساس نیاز می کند. مانند همه معتادان، افراد معتاد به این دو ماده مخدر نیز به اندازه کافی به سایر جنبه های زندگیشان توجه نشان نمی دهند و بر اثر افسردگی پس از مصرف مواد، دائما سرخورده تر و از لحاظ روحی ضعیف تر می شوند. همین امر باعث می شود تا برای تهیه و مصرف کردن مواد، به هر کاری حتی قتل و جنایت نیز دست بزنند. افسردگی و سرخوردگی ناشی از عدم دسترسی به مواد، گاها باعث می شود که فرد معتاد اقدام به آسیب رساندن به خود کرده و یا خود کشی کند.
کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به مرکز بهبودی اقامتی خانه دوست یاران می باشد.
