٦- حشیش 

معرفی حشیش

• حشیش از جمله مواد کند کننده فرایند های بدن است، بدین معنی که با تاثیرگذاشتن بر پیام رسان های عصبی، سرعت انتقال آنها از مغز به بدن را کاهش می دهد. حشیش نوعی آرام بخش خفیف است که مصرف آن باعث احساس آرامش و خوابیدن عمیق می شود. بعلاوه این ماده مخدر دارای خاصیت توهم زایی خفیف نیز می باشد، بدین معنی که فرد تاحدودی واقعیت ها را با اوهام و خیالات ترکیب می کند.

• حشیش را با نام های مختلفی از جملهماریجوانا، علف، گراس، وید، بنگ و یاسیگاری می شناسند. این ماده معمولا به صورت کشیدنی و یا خوردنی مصرف می شود و به سه شکل زیر موجود است:

اول- برگ خشک شده گیاه که در سیگار خالی یا لول های کاغذی ریخته شده و کشیده می شود (سیگاری) و رایج ترین روش مصرف حشیش به شمار می آید.

دوم- شیره خشک شدن گیاه که معمولا به تنباکو مخلوط شده و سپس کشیده می شود و یا گاهی از آن برای تهیه غذا یا پختن کیک و شیرینی استفاده می شود.

سوم- به صورت قرص و یا اسپری دهانی برای درمان برخی از بیماری های مزمن

• هنگامی که دود حشیش از طریق ریه ها وارد بدن می شود، اجزای آن به سرعت وارد جریان خون شده و به سمت مغز و سایر قسمت های بدن هدایت می شوند. احساس نشئگی و لذتی که از مصرف حشیش به فرد دست می دهد ناشی از چسبیدن عناصر تشکیل دهنده آن به گیرنده های کانابینوئیدی در مغز می باشد. گیرنده های عصبی نوعی از سلول های مغز هستند که برخی از مواد می توانند برای مدتی به آن چسبیده و تاثیرات خاصی را در بدن ایجاد کنند. عناصر موجود در دود حشیش نیز بر روی همین سلول ها و پالس های عصبی آن تاثیر می گذارند. اکثر این گیرنده های عصبی در قسمتی از مغز قرار دارند که به طور مستقیم در احساس لذت، حافظه، تمرکز، احساسات و درک از زمان نقش دارند و بنابراین تاثیرات مصرف حشیش نیز باعث تحریک و یا اختلال در این قسمت ها می شود. علاوه بر قسمت های فوق، اجزای تشکیل دهنده حشیش، چشم ها، گوش ها، پوست و معده را نیز تحت تاثیر قرار می دهند.

• اثرات مصرف حشیش به صورت خوراکی حدودا یک ساعت بعد ظاهر می شوند و همین باعث می شود که مصرف کنندگان بتوانند به سادگی حجم زیادی از آن را مصرف کنند. در صورتی که حشیش کشیده شود، اثرات آن به سرعت پدیدار می شوند. با این حال مصرف تدخینی به صورت طولانی مدت می تواند اثرات جانبی بیشتری برای فرد به همراه داشته باشد. حشیش به شکل صنعتی (مصنوعی) نیز تولید می شود که خطر مصرف آن به مراتب بیشتر از حشیش طبیعی است.

عوارض و تاثیرات حشیش

• اگرچه بسیاری از افراد تصور می کنند چون حشیش یک گیاه است و به صورت طبیعی تولید می شود مصرف آن خطر چندانی به همراه ندارد، ولی حقیقت این است که مانند تنباکو، مواد شیمیایی موجود در حشیش نیز خطرناک بوده و می توانند مشکلات زیادی برای سلامتی فرد در پی داشته باشند.

• مصرف دائمی حشیش، ریسک بروز اختلالات روانی آن را تا دو برابر افزایش داده و می تواند باعث ابتلا به شیزوفرنی شود. مطالعات انجام شده نشان داده است که بین مصرف حشیش در گذشته و بروز عوارض ذهنی در آینده به خصوص برای کسانی که از لحاظ ژنتیکی آسیب پذیر هستند، رابطه محکمی وجود دارد. در صورتی که فرد سابقه مشکلات روحی و روانی، افسردگی و یا پارانویا را داشته باشد، مصرف حشیش باعث بدتر شدن اوضاع و تشدید این گونه مشکلات خواهد شد.

• برای کسانی که دچار مشکلات قلبی هستند، مصرف حشیش باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون شده و می تواند خطر ساز باشد. علاوه بر آن، مصرف طولانی مدت و دائمی حشیش می تواند باعث ایجاد احساس خستگی مفرط و بی انگیزگی و همچنین کاهش میزان تمرکز و کیفیت یادگیری می شود. علاوه بر این استفاده دائمی از حشیش باعث کاهش کیفیت اسپرم در مردان، و جلوگیری از تخمک گذاری در زنان می شود. مصرف حشیش در زمان بازداری باعث آسیب رسیدن به جنین می شود.

• مصرف مداوم حشیش باعث توسعه یافتن بیماری اعتیاد و مزمن شدن آن می شود. معتادان به حشیش همه وقت خود را صرف پیدا کردن، خریدن، و مصرف کردن آن می کنند. آنها حتی در شرایطی که سایر جنبه های زندگی مانند خانواده، تحصیل و یا کارشان به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد نیز نمی توانند اعتیاد خودشان را کنترل کنند. معتادان حشیش دچار تلورانس و مقاوم شدن بدن می شوند و برای رسیدن به همان لذت و نشئگی قبلی باید مقدار بیشتری مواد مصرف کنند. در صورتی که آنها نتوانند میزان کافی مواد مصرف کرده و یا تصمیم به متوقف کردن مصرف بگیرند با عوارض خماری رو به رو می شوند. برخی از این عوارض عبارتند از: حرص و ولع مصرف، کاهش اشتها، مشکلات خواب، از دست دادن وزن، پرخاشگری و عصبانیت، تحریک پذیری، بی قراری و کابوس های شبانه. این عوارض معمولا ١٠ ساعت پس از قطع مصرف آغاز شده و تا یک هفته ادامه پیدا می کنند.